แขกมอญบางช้าง เถา
แขกมอญบางช้าง เถา
เพลงแขกมอญบางช้าง เป็นเพลงอัตรา ๒ ชั้น ทำนองเก่า สมัยอยุธยา ครูหน่าย นักดนตรีบ้านข้างวัดปากง่าม จังหวัดสมุทรสงคราม ซึ่งเป็นครูดนตรีสมัยรัชกาลที่ ๓ ได้สอนเพลง ๒ ชั้น ให้แก่ศิษย์ชื่อเพลงบางช้าง มี ๒ เพลง คือ เพลงใบ้คลั่งบางช้างและเพลงแขกมอญบางช้าง ต่อมาพระประดิษฐไพเราะ (มี ดุริยางกูร) ได้นำมาแต่งขยายเป็น ๓ ชั้น และมีผู้ไม่ทราบนามได้แต่งตั้งเป็น ชั้นเดียว รวมเป็นเพลงเถา เพลงนี้มี ๓ ท่อน นอกจากนี้ จางวางทั่ว พาทยโกศล ยังได้แต่งขึ้นอีกทางหนึ่งด้วย เพลงนี้มีความหมายคล้ายกับการฝากรักฝากอาลัย
บทร้องจากเสภาเรื่องขุนช้าง-ขุนแผน ตอนขุนแผนขึ้นเรือนขุนช้างได้นางแก้วกิริยา
๓ ชั้น นิจจาเจ้าวันทองน้องพี่อา
พี่จำหน้าเนื้อน้องได้ทุกแห่ง
นิจจาใจช่างกระไรมาแปลกแปลง
เอามือคลำแล้วยังแคลงอยู่คลับคล้าย
เจ้าลืมนอนซ่อนพุ่มกระทุ่มต่ำ
เด็ดใบบอนช้อนน้ำที่ไร่ฝ้าย
๒ ชั้น พี่เคี้ยวหมากเจ้าอยากพี่ยังคาย
แขนซ้ายคอดแล้วเพราะหนุนนอน
เจ้ามาได้ผัวดีมีทรัพย์มาก
มาลืมเลือนเพื่อนยากแต่เก่าก่อน
หลงเชิงขุนช้างมันช่างวอน
กอดท่อนซุงสักสำคัญคน
ชั้นเดียว ถ้ามันตื่นขึ้นเห็นพี่จูบเจ้า
ตายเปล่าคอพี่นี้ขาดป่น
สั่นปลุกลุกจริงซิพี่จน
ลุกขึ้นได้ไล่ชนพี่ตายจริง
โน้ตเพลงแขกมอญบางช้าง เถา (ทางฆ้อง)
ไม่มีความคิดเห็น